27 januari de dag dat ik moest afrijden. Laten we zeggen dat ik niet de allerbeste dag had uitgekozen. De regen kwam met bakken uit de lucht. Tijdens de les van te voren ging het niet helemaal lekker. Ik deed van alles mis - op de snelweg! Gewoonlijk is Rieneke en de snelweg een hele goede combinatie. Snelweg rijden was altijd mijn favoriete onderdeel tijdens de rijles. Mijn lijf stond deze keer stijf van de zenuwen. We hadden afgesproken om gelijk even bij het CBR te gaan kijken welke examinator ik zou hebben. We liepen naar binnen en Leendert vertelde: ‘Je hebt meneer ……’ Ik weet niet of ik Wit weg trok, maar de moed zonk echt heel ver in mijn schoenen. Ik had een examinator die ik liever niet wilde. We ging terug naar de auto en ik heb een paar hele grote slokken water genomen. Er was nog een klein beetje tijd over om nog een stukje te gaan rijden.
Na een korte rit keerden we weer terug bij het CBR. Daar zat ik dan ik leunde op tafel en er verlieten een paar heele diepe zuchten mijn mond. De deur ging open en het was tijd om het kamertje binnen te lopen en na een gesprekje was het tijd om te gaan rijden. Even simpel een nummerbord oplezen en gaan. De rit begon redelijk goed. Totdat we Beekbergen binnen reden. Ik raakte een stoeprandje en schrok enorm. De examinator schoot met zijn hand naar het stuur. ‘Chips!’ riep ik in mijn hoofd, ‘nu heb ik het verpest!’ Je mag best weten dat ik een faalangstexamen deed en dat ik daarom een time-out mocht nemen.
‘Time for time-out’ dacht ik bij mijzelf. Ik mocht langs de weg even stil gaan staan. Ik concentreerde op mijn ademhaling. ‘Nu heb ik het toch al verpest, dus laat ik maar gewoon zo snel mogelijk terug gaan’ vertelde ik mijzelf. We gingen weer verder. Ineens ging het weer een stuk beter. Op de snelweg kon ik heel goed laten zien dat ik wist waar ik mee bezig was. We kwamen weer bij het CBR en ik was al overtuigd dat ik was gezakt. We kwamen het kamertje binnen en ik wilde gaan zitten. ‘Nou we maken er een voldoende van’ zei de examinator. ‘Echt?!’ vroeg ik. ‘Gefeliciteerd’ zei hij. Ja, Rieneke heeft haar rijbewijs gehaald!
‘Rieneke, waarom les jij bij Leendert?’ is misschien je vraag. Dat zal ik je even uitleggen. Bij Leendert ben je geen nummertje, maar je bent een individu. Hij past zijn les precies aan jou aan. Dat kan van stoppen met zijn nek kraken en een bepaald liedje fluiten (toch Leendert ;)) tot de manier van aanwijzingen geven aan jou aanpassen zijn. Leendert kan heel goed inspelen op mensen die net even een andere aanpak nodig hebben. Ik heb bij heel veel leerlingen achterin gezeten en bij iedereen zie ik dat hij een andere aanpak heeft. Hij doet er alles aan om jou te laten slagen. Voor Leendert is niks te gek. Met de lesauto naar Amsterdam, Rotterdam, Zwolle, Arnhem, Amersfoort, Voorthuizen, Uddel, Nunspeet, Elspeet en noem maar op? Natuurlijk kan dat bij LessenbijLeendert! Bij Leendert in de auto variëren de gesprekken van grapjes tot serieuze zaken en echt levenslessen. Je kan heerlijk van je af praten met Leendert en hij zal je nooit veroordelen. Ik denk dat ik Leendert nog ga missen naast mij in mijn Swiftje. Zijn humor, zijn wijsheid en misschien zelfs wel het kraken van zijn nek.
Leendert ontzettend bedankt voor je fijne en leerzame lessen! Maar nu is het toch echt tijd om Apeldoorn veilig te maken in mijn eigen cabrio!
"Ja de eerste les is me heel goed bevallen! Wanneer kan ik weer? Ik had eerst een rijinstructeur die me niet zo goed begreep, en nu heb ik dat gevoel gelukkig wel!"
Ilse, Apeldoorn
"Ik heb vandaag weer heel veel geleerd. En wat ik fijn vind is dat ik de rust krijg om net zoveel te oefenen tot mijn zelfvertrouwen groot genoeg is om het alleen te durven."
Marthen
Bart, Apeldoorn